Efendim bendeniz şeker hastasıyım. Uzun bir zamandır şekerle harp halindeyiz. Şekeri yenmek için perhizler, ilaçlar yetmedi bir de ameliyat oldum. Ameliyattan sonra kurtulurum perhizlerden zannediyordum. Olmadı. Perhize devam. Hayır şikayet etmiyorum. Halimi hikayet ediyorum.
Perhiz yapmaya çoktan alıştım. Lakin çikolata tutkumu yenemedim. Ben evvelden de böyleydim. Çocukluğumda çikolata azdı. Hem sayısı hem çeşidi azdı. Almancılar sağ olsunlar bizim çikolata eksiğimizi iki üç aylığına da olsa gideriyorlardı. Sonra ben büyüdüm ve çikolata sektörü de büyüdü. Şimdi çikolata dediğin zaman köy bakkalını doldurur gayet rahatlıkla o kadar bol çeşit var.
Perhiz sürecinde ev halkı ve doktor kısmı çikolata yedirmediler. Ama bir zaman sonra 'profesyonel hasta' oluyorsunuz. Perhizin boşluklarını görüp tatlı kaçamakları yapabiliyorsunuz. Ama kan tahlili öyle haindir ki yediğiniz bir lokmacık çikolatayı hemen kaydeder. Damarlarımızda dolaşan kan bizden yana değil doktordan yanadır. Bunu hiç unutmayınız.
Çikolata krizlerini aşmak için yerine ikame edilecek bir tatlı koyalım dedik. Kuru meyve dediler. Ama kuru meyve yedikçe daha çok çikolata aklınıza geliyor. Meyveler bile benim perhizimin gidişatına ihanet ediyorlar. Onu dene bunu dene derken kuru üzümde karar kıldık. Bildiğimiz sarı üzümün kurusu. Hiçbir arızası yok. Azıcık yemeye razıysanız perhize bir zararı da yok.
Kuru üzüm yiyerek eski yarim çikolataya veda etmek üzereydim. Artık canım çikolata çektikçe fazla değil üç beş tanecik kuru üzüm alıyordum ağzıma ve o bana yetiyordu. Perhiz yapanlar bilir. Gece boyunca aç kalmak da pek iyi değildir. Bu sefer mideyi zora sokuyorsunuz. 'Unutmayınız aç kalan mide kendi duvarını yer.' Bu söz tamamen bana aittir. Onca doktor gezdim ve bu lafı onların söylediklerinden damıttım. Mide uzun zaman boş kalmayacak. Neyse derdimiz üzüm bizim. Gece uzun zaman aç kalmayayım diye kaşıkladığım yoğurt üzerine birazcık sarı üzüm kurusu atıyor meyveli yoğurt niyetine yiyordum.
Peki şimdi ne oldu da bu yazıyı yazıyorum? Mesele şu. Benim kuru üzüm ile perhizimi ayakta tutma çabam kuru üzüm mafyasını rahatsız etmiş olmalı ki üzüm fiyatını ha bire artırdılar. Şimdi sormak isterim yahu kuru üzüm temel gıda maddesi değil, harıl gürül insanlar kuru üzüm tüketiyor değil, kuru üzüm olmadan yaşayamam diyen bir kitle de yok. Peki ne demeye kuru üzüm fiyatıyla oynarsınız? Kuru üzümden ne kadar kar elde etmeyi düşünüyorsunuz?
İşte benim perhizime balta vuracak kadar fahiş fiyatlara satılmaya başlayan üzüm beni artık zorluyor. Düğünlere çeyrek altın götüremediğimiz için eş dost akraba düğününe zaten gitmiyoruz. Simit çay içerken bir gören olur da 'görgüsüz herif servetini simit çayla göz önünde yiyor' diyecekler korkusuyla simit çay muhabbeti de yapmıyorduk. Ama artık insaf edin yahu, kuru üzümü kim ne yapsın? Artık çoluk çocuk da kuru üzüm yemiyor. Onlar fesfut ürünlerinin peşindeler. Kuru üzümü dedeler, ebeler bir de benim gibi hastalar yiyor. Yani kuru üzüm sattığınız kitle devletin muhtaçlar listesine alıp maaş bağladığı insanlar. Hal böyleyken bir tek bu mu kaldı? Turistlere lahmacunu istediğiniz fiyata sata sata turizmi bitirdiniz. Şimdi de sıra kuru üzümcülere mi geldi?
Bu yazı aracılığı ile kuru üzüm fiyatını zıvanadan çıkaran güçlere sesleniyorum. Sizden merhamet dilenecek değilim. Biz ekonomik kriz konusunda şerbetli bir milletiz. Bizi fiyatlarla oynayarak yıkamazsınız. Ama bakın kuru üzüm öyle değil. Kuru üzüm perhiz ürünüdür. Yani bir nevi ilaçtır. İlaç fiyatıyla oynarken vicdanınız sızlamıyor çünkü yüksek oranda kar var. Bunu anlıyorum. Ama üzüm fiyatıyla hele de yemelik kuru üzüm fiyatıyla oynayarak kar elde edemezsiniz. Sadece bizim gibi perhiz eden hastaların ya da canı azıcık tatlı çekmiş ve dişleri ancak kuru üzümü ezecek kadar kuvvetli olabilen yaşlıların ahını alırsınız.
Biliyorum modern dünya insanların ahını almaktan korkmaz. Kuru üzüm piyasasıyla oynayarak bizim ahımızı alacak olanlara sesleniyorum. Garibin ahından korkunuz. Nice imparatorluklar ah aldığı için yerle bir olmuştur. Biz ah etmesek bile kan tahlil sonuçlarımızın ahı sizi yıkar. Gelin etmeyin kuru üzümden elinizi çekin. Çikolataya elveda dedik bari kuru üzümle dost kalalım.
Perhiz yapmaya çoktan alıştım. Lakin çikolata tutkumu yenemedim. Ben evvelden de böyleydim. Çocukluğumda çikolata azdı. Hem sayısı hem çeşidi azdı. Almancılar sağ olsunlar bizim çikolata eksiğimizi iki üç aylığına da olsa gideriyorlardı. Sonra ben büyüdüm ve çikolata sektörü de büyüdü. Şimdi çikolata dediğin zaman köy bakkalını doldurur gayet rahatlıkla o kadar bol çeşit var.
Perhiz sürecinde ev halkı ve doktor kısmı çikolata yedirmediler. Ama bir zaman sonra 'profesyonel hasta' oluyorsunuz. Perhizin boşluklarını görüp tatlı kaçamakları yapabiliyorsunuz. Ama kan tahlili öyle haindir ki yediğiniz bir lokmacık çikolatayı hemen kaydeder. Damarlarımızda dolaşan kan bizden yana değil doktordan yanadır. Bunu hiç unutmayınız.
Çikolata krizlerini aşmak için yerine ikame edilecek bir tatlı koyalım dedik. Kuru meyve dediler. Ama kuru meyve yedikçe daha çok çikolata aklınıza geliyor. Meyveler bile benim perhizimin gidişatına ihanet ediyorlar. Onu dene bunu dene derken kuru üzümde karar kıldık. Bildiğimiz sarı üzümün kurusu. Hiçbir arızası yok. Azıcık yemeye razıysanız perhize bir zararı da yok.
Kuru üzüm yiyerek eski yarim çikolataya veda etmek üzereydim. Artık canım çikolata çektikçe fazla değil üç beş tanecik kuru üzüm alıyordum ağzıma ve o bana yetiyordu. Perhiz yapanlar bilir. Gece boyunca aç kalmak da pek iyi değildir. Bu sefer mideyi zora sokuyorsunuz. 'Unutmayınız aç kalan mide kendi duvarını yer.' Bu söz tamamen bana aittir. Onca doktor gezdim ve bu lafı onların söylediklerinden damıttım. Mide uzun zaman boş kalmayacak. Neyse derdimiz üzüm bizim. Gece uzun zaman aç kalmayayım diye kaşıkladığım yoğurt üzerine birazcık sarı üzüm kurusu atıyor meyveli yoğurt niyetine yiyordum.
Peki şimdi ne oldu da bu yazıyı yazıyorum? Mesele şu. Benim kuru üzüm ile perhizimi ayakta tutma çabam kuru üzüm mafyasını rahatsız etmiş olmalı ki üzüm fiyatını ha bire artırdılar. Şimdi sormak isterim yahu kuru üzüm temel gıda maddesi değil, harıl gürül insanlar kuru üzüm tüketiyor değil, kuru üzüm olmadan yaşayamam diyen bir kitle de yok. Peki ne demeye kuru üzüm fiyatıyla oynarsınız? Kuru üzümden ne kadar kar elde etmeyi düşünüyorsunuz?
İşte benim perhizime balta vuracak kadar fahiş fiyatlara satılmaya başlayan üzüm beni artık zorluyor. Düğünlere çeyrek altın götüremediğimiz için eş dost akraba düğününe zaten gitmiyoruz. Simit çay içerken bir gören olur da 'görgüsüz herif servetini simit çayla göz önünde yiyor' diyecekler korkusuyla simit çay muhabbeti de yapmıyorduk. Ama artık insaf edin yahu, kuru üzümü kim ne yapsın? Artık çoluk çocuk da kuru üzüm yemiyor. Onlar fesfut ürünlerinin peşindeler. Kuru üzümü dedeler, ebeler bir de benim gibi hastalar yiyor. Yani kuru üzüm sattığınız kitle devletin muhtaçlar listesine alıp maaş bağladığı insanlar. Hal böyleyken bir tek bu mu kaldı? Turistlere lahmacunu istediğiniz fiyata sata sata turizmi bitirdiniz. Şimdi de sıra kuru üzümcülere mi geldi?
Bu yazı aracılığı ile kuru üzüm fiyatını zıvanadan çıkaran güçlere sesleniyorum. Sizden merhamet dilenecek değilim. Biz ekonomik kriz konusunda şerbetli bir milletiz. Bizi fiyatlarla oynayarak yıkamazsınız. Ama bakın kuru üzüm öyle değil. Kuru üzüm perhiz ürünüdür. Yani bir nevi ilaçtır. İlaç fiyatıyla oynarken vicdanınız sızlamıyor çünkü yüksek oranda kar var. Bunu anlıyorum. Ama üzüm fiyatıyla hele de yemelik kuru üzüm fiyatıyla oynayarak kar elde edemezsiniz. Sadece bizim gibi perhiz eden hastaların ya da canı azıcık tatlı çekmiş ve dişleri ancak kuru üzümü ezecek kadar kuvvetli olabilen yaşlıların ahını alırsınız.
Biliyorum modern dünya insanların ahını almaktan korkmaz. Kuru üzüm piyasasıyla oynayarak bizim ahımızı alacak olanlara sesleniyorum. Garibin ahından korkunuz. Nice imparatorluklar ah aldığı için yerle bir olmuştur. Biz ah etmesek bile kan tahlil sonuçlarımızın ahı sizi yıkar. Gelin etmeyin kuru üzümden elinizi çekin. Çikolataya elveda dedik bari kuru üzümle dost kalalım.